Wednesday, 8 August 2012
Baskin Robbins
Tuesday, 7 August 2012
Rindu akan budak kecil nie.
Nama budak perempuan yang comel ini ialah Nicole. Dia merupakan anak daripada kawan ibu saya. Atas sebab ibu Nicole terlalu banyak kerja dan tiada masa untuk menjaga Nicole, ibu saya telah memainkan peranan untuk menjadi penjaga Nicole. Setiap minggu saya balik rumah, dia tidak pernah tak ingat siapa saya walaupun saya tidak selalu berada di rumah. Oleh sebab saya tinggal di asrama dan terpaksa tidak boleh sentiasa balik rumah. Tapi, beranding dengan yang lain, saya berasa amat bahagia kerana rumah saya di KL. Jadi, saya dapat balik rumah setiap hari jumaat sampai ahad. Syukur kepada Tuhan kerana saya amat berbaghagia.
Saya rindu akan setiap anggota keluarga saya, termasuklah anjing saya,Jenny. Haraplah cepat sampai Jumaat kerana hari tu saya dapat balik rumah:)
Wednesday, 1 August 2012
Refleksi Kuliah pada 1.8.2012
Pada hari ini, puan telah terus membincangkan ilmu IQ,EQ &SQ. Puan telah menulis beberapa perkataan di papan putih sebelum memulakan kuliah. Seperti berikut:
IQ : What Do I think?
EQ : What Do I feel ?
SQ : Who am I ?
Masalah saya ialah saya tidak pernah berfikir soalan-soalan tersebut yang puan tulis. Pemikiran dan perasaan saya tidak pernah orang timbangkan. Siapakah saya? Pun tidak ada orang pun peduli. Masa depan saya telah ditetapkan oleh ibu dan bapa saya. Saya tidak ada peluang untuk memilih apapun. Peranan saya hidup sejak kecil sampai hari ini ialah mendengar nasihat ibu bapa dan ikut rancangan hidup yang telah ditetapkan untuk saya. Saya tidak pernah putus asa dalam pembelajaran saya sejak kecil sampai sekarang ini. Saya belajar seboleh mungkin untuk keluarga saya. Saya tidak mahu berlaku apa-apa pun pertengkaran bersama ibu bapa saya. Apa yang mereka kata, saya ikut saya yang mereka mahu.
Mungkinlah ada orang kata saya tidak boleh membuat keputusan dengan baik kerana keputusan saya telah dibuat oleh orang lain. Tapi, saya tidak mengadu apapun. Kerana saya tahu, apa yang ibu bapa kata ialah betul. Keputusan mereka mestilah boleh janji masa hadapan saya cerah.
Perasaan saya adalah sedih kadang kali, tetapi, dorangan dari keluarga amatlah memberi banyak sokongan kepada saya untuk meneruskan hidup saya.
Saya harap agar saya dapat meneruskan pengajian saya dengan keadaan yang gembira kerana saya tidak mahu mengecewakan ibu bapa saya. Sebagai anak, saya akan membuat yang terbaik bagi tidak merisaukan ibu bapa kepada saya.